czasami trzeba przejść więcej niż 5km, żeby dowiedzieć się, dokąd się idzie.
usiadłam pod wierzbą na zimnej trawie i wpatrywałam się w zachodzące słońce.
mimo że utopiło się w stawie zbyt szybko, rzuciło na tafle mieniące się promienie.
odeszli zakochani, staruszkowie i wędkarze.
czarna woda lśniła od gwiazd, a może latarni.
docierały do mnie już tylko spokojne dźwięki yo la tengo.
wierzyć to znaczy chodzić po wodzie, pamiętasz?
kaczki nie jadają żelek haribo. pamiętam.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz